Najważniejsza chwila w życiu

Dziś kilka słów o pierwszym kontakcie mamy i noworodka. Pierwszy kontakt STS (z ang. skin to skin) „skóra do skóry” to ułożenie nagiego noworodka w chwilę po narodzinach, na nagim ciele jego mamy. Dziecko i mama nadal połączeni są pępowiną. Dziecko jest osuszane i otulane pieluszkami. Ocena w skali Apgar odbywa się w takim właśnie położeniu dziecka, wszystkie inne czynności i zabiegi nie ratujące życia powinny być wykonane po upływie przynajmniej 2 godzin. Noworodek po kilkunastu, kilkudziesięciu minutach rozpoczyna proces szukania brodawki mamy. Okazuje to ruchami głowy oraz ssaniem paluszków, piąstki. Bardzo pomocne są mu w tym zmysły wzroku, a przede wszystkim węchu.
Optymalną sytuacją dla noworodka jest taka, kiedy może on łagodnie przejść z macicy w ramiona swojej mamy, słysząc bicie jej serca, głos, czując jej ciepło. Taka sytuacja minimalizuje stres dziecka po przebytym porodzie.

„Bezpośrednio po urodzeniu należy umożliwić dziecku nieprzerwany kontakt z matką „skóra do skóry”, który będzie trwał co najmniej dwie godziny (…). Należy też dokonać wstępnej oceny noworodka w skali Apgar. Ocena ta może być dokonana na brzuchu matki, o ile nie występują przeciwwskazania zdrowotne.”

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 września 2010

Zdrowy noworodek pozostawiony w kontakcie STS:

  • ma najlepsze warunki do prawidłowej termoregulacji
  • kolonizuje się z florą bakteryjną swojej mamy (a nie szpitalną!)
  • dzięki połknięciu pierwszych kropli siary otrzymuje żywe komórki, czynniki odpornościowe i skoncentrowane przeciwciała
  • doświadcza zminimalizowanego stresu
  • śpi dłużej i spokojniej
  • czuje się szczęśliwy i bezpieczny

Mama w kontakcie STS ze swoim nowonarodzonym dzieckiem:

  • w optymalny sposób rozpoczyna proces laktacji, co daje jasną drogę do długiego i efektywnego karmienia piersią
  • doświadcza szybszego obkurczania się macicy, co zmniejsza ilość utraconej krwi
  • buduje silne uczucie więzi z dzieckiem, co objawia się przez wpatrywanie się w nie, całowanie, głaskanie
  • czuje swoją sprawczość i samodzielność w opiece nad dzieckiem
  • odczuwa większą satysfakcję z porodu

Pierwsze chwile życia to wyjątkowe chwile zarówno dla noworodka jak i jego rodziców. One są i już nigdy więcej się nie powtórzą. Nie bez powodu zaczęto nazywać ten czas „Najważniejszą chwilą w życiu”. To czego najbardziej potrzebuje nowo narodzony człowiek, to zostać przytulonym, słyszeć znajome dźwięki, czyli głos mamy i bicie jej serca. Przebył przed chwilą trudną i nie rzadko długą drogę. Potrzebuje ukojenia, spokoju, poczucia się bezpiecznie.

Gorąco zachęcam, dajcie sobie i swoim dzieciom przeżyć jak najpiękniej tą najważniejszą chwilę w życiu! Przywitajcie się, poznajcie, przytulcie, powąchajcie, odpocznijcie, niech ten czas będzie tylko dla Was!

„Witaj Mamusiu! Nareszcie jestem!
Ten poród to było wielkie przeżycie i wysiłek nie tylko dla Ciebie, dla mnie również. Zmęczyła mnie ta droga, jest mi zimno, boję się tych ostrych świateł i obcych głosów. Bardzo Cię potrzebuję. Chcę poczuć się bezpiecznie. Chcę spokojnie poleżeć na Twoim ciepłym ciele, upewnić się, że wszystko jest w porządku. Chcę posłuchać bicia Twojego serca, poczuć Twój zapach, usłyszeć Twój głos. To jest to, co dobrze znam. Niech mnie nikt teraz nie myje, nie ubiera. Zważyć i zmierzyć można mnie później. Nie rozdzielajmy się nawet na krótką chwilkę. Czas taki jak ten, nie powtórzy się już nigdy. Przytul mnie, Mamo!”

Korzystałam z materiałów Fundacji Rodzić po Ludzku.